Á Vìggilie dè Nàtale.

L'ha scritt Peppe Nesta

mercoledì 24 dicembre 2008

Primo pomeriggio della Vigilia di Natale mentre si svolgono i preparativi per la cena. Bùenadije  Cungè E bòngiorno pùre a tè … cèssò ca è ‘nnùtte? Mò stòca ‘vvènghe d’àbbascie ‘a Màrine, hagghije pìgghijate ù pèsce e ‘a frùtte dè màre … e pùre le nùcedde e a frùtta sècche! Allore mijttete àddaje e àzzìcche àpprè le còzze … fàlle bbèlle àggarbàte àccussì le pòzze àssestemaje bbùene ijndre ‘a spàsedde pè le fà àrraganate … ma nò tte le mangià tòtte mò … Vìjde ca n’hagghije pìgghiate bùnarijdde dè ‘cchiù pròpre pì quìste, nù pìcche alla spàcche e mànge mòje e nù pìcche àccome àndepàste! Ma nò ffa ù pùerche ca pò te sijnde màle! Mànnagghie aù còre d’ù cànarie … ma cè me stè mmijne nà sèndenze? Je mò … nà sèndenze … vìde cà ce te mènghe nà sènànghe ije te cògghije ggiùste ggiùste … e pò nònge sò stòdeche … cà cì t’àveva  sùppurtaje alle fijste cù na còleche … Vabbè và … tànde p’àccùmenzàje mò me ne mànge nù pàre e pò se pènze! Cè stè ijndre ‘a stè bùste? Ù pèsce … dè màmete … ehehehe … ma ce te l’hagghije dijtte àpprime … ma cè è stùdechite? Sìne … e quìdde dè sòrde,  stuè! … Annaaa … Anninaaaaa … mena à màmmà avijne a dàmme nà màne cà attanete tène cè ffà àssaje cù lle còzze … a stràfucarsele tòtte … Cè jè mà … sìne nà … dijmme da addò hagghije àccumenzàje? Nà … pijgghie stè bùste e àzzicche à mèttre tùtte còse ijndre aù vùcatare cà mò me mètte a pulezzà ù pèsce! Mudù papà… se mòve tòtta tòtte stà bùste … cè stè ijndre? Naaa … ù pèsce … je frìsche! … cà quànne ha stàte cà honne scàrecate le pàranzijdde!   (La ragazzina apre una delle buste e) Màdonne d’ù Càrmene mijeeee … aiutoooo …nù sèrpende ha àssuteeeeee … aiutooooo Luiggiii scàppe vìde cè ha sùccesse ‘a pìccènne! (nel frattempo il capitone scivola sul pavimento e le passa tra i piedi) AIUTOOOO … ù Gèse Crìste mije … tène raggione ‘a pìccènne … nù scùrzone ha ‘nnùtte! … ha ‘mbàzzite àttanete! (Le due donne salgono in piedi sulle sedie continuando a gridare spaventate) Ma cè scùrzone e scùrzone, … ù càpetone ha scàppate d’à bùste! … àspijtte nà ca mò l’àzzècche ije! Azzìcchele e puèrtetele da addò cavule l’è ‘nnùtte … ògne vvòte ‘a stessa cànzone … ògne ànne ‘a stessa sènfùnije … Ma cè ‘ssò ca hagghija purtà ‘ndrète! … mò m’a vèghe ije … l’àzzecche e le tàgghije ‘a càpe! … Miiii l’hagghija àzzeccaje però … avijne àqquaje brùtte scùrzone gnùrecate! (Finalmente riesce ad acchiapparlo e portarlo sul marmo della cucina mentre gli si arrotola al braccio) Mò dàmme nà scèmetarre cà le tàgghie ‘a càpe! … sarà ca vè chiù de nù kile àbbùndande! Sùle tù puè ffà stè còse … màlesùrtate cà nò ssì òtre … cè cùragge cà tijne … Miiii papà … putive scè fadijà ijndre à nù cìrche … Seee attànete alle ggiòstre àveva scè … pè fa rìdere alle stuèdeche àccòme ‘a ijdde! … mò cè chiù stè dè pèricolose ijndre alle bùste? Nijnde … ù pèsce pè fa ù sùghe … aaaah … àttenzione cà stè ù scòrfene … l’hagghije pigghijate cà ci nò cè zùppe dè pèsce jè sènza scòrfene! E quìdde ù pùlizze tùne … àccussì te pùnge tù e chiànge! Apposte! Ha mènate à sènanghe! … (Infila la mano nella busta e … si punge con la spina dello scorfano) All’àneme dè cì t’è stràvìve … m’hagghie pùngiute àveramènde … stà jànare … stà màsciare … stà jèttatriceeeee … mudù cè dùloreeeee Ha ffatte bbèene!  A Màdonne se l’ha vìste! accùssì te ‘mbàre a farne pìgghijà stè pàure… mò sé cè ffazze? … pigghjie ù scòrfène e ù scètte ijndre aù cèsse àccussì accome stè … e te mànge à zùppe dè pèsce senza scòrfene! Cè dèsgrazzie cà hagghije accappate! … cè dèsgràzzieeee Mammameje cè dèsgràzzie, cè esàggerazzione … pè nà pùngetòre dè pèsce … ciùccete ù dìcete e fra nà mènzorette t’ha pàssate! Vijde cà a dèsgràzzie nò jè à pùngetore d’ù scòrfene, … quèdde po’ pàsse, … ‘a vèra dèsgrazzie  jè ù ‘ggiùrne cà t’hagghije spùsate!

 

< Vid quidd d'apprim.		Vid 'nnotre. >