So Tarandíne quànn’ jé mezzanotte,
Fùsce cumbá! Ste jèsse ggiá ‘a Madònne.
So Tarandíne púre ‘u giùrne apprìsse;
quànne ‘u Perdóne, ‘u péte, ‘ndèrre mètte.
So Tarandíne quànne stéje lundáne,
e sta cetáde pe tte jé cartulíne.
Quànne te mànghe ‘u máre, ‘u sóle,
e cìtte cìtte chiànge…làgreme amáre.
So Tarandíne quànne nguarchedúne,
téne besuègne e tu:…dìmme ce jé?
‘Na máne íje t’a dòche púre a te ttéje.
So tarandíne quànne ve cercànne
‘a bìrra Ràffe púre…‘ngáp’o mùnne.
O mègghie quànne siènde stu diàlette,
te fièrme e ddíce: Nahhhh! Si Tarandíne?
“So Tarandíne síne!” - E a qquá ce ffáce?
“Cé fàzze fràte míje? Fatíe e fatíe!”
Da quànda tíembe ggiá ca ste lundáne?
“Háve ‘na víte o fráte…ce mattáne!”
Peró si Tarandíne púre quànne mànge
E quèdda càrte ‘ndèrre po rumáne;
o quànne díce a mméje…ce me ne fùtte!
Si Tarandíne quànne spàcche e mmànge,
e quànne tùtte quànde tu canùsce.
Ma Tarandíne si…(ce brùtta sòrte);
ce díce: Ué cumbà! U se’ ci ha muèrte?
“Nah! Ce peccate…e di’ accòme ha státe?”
E cume móre ormaje cci víve a qquà?
“Jé vvére si …de quìdde màle a ddà!”

Aldo Salamino