L'ha scritt Cataldo Salamino
|
domenica 06 dicembre 2009 |
So Tarandíne quànn’ jé mezzanotte, Fùsce cumbá! Ste jèsse ggiá ‘a Madònne. So Tarandíne púre ‘u giùrne apprìsse; quànne ‘u Perdóne, ‘u péte, ‘ndèrre mètte. So Tarandíne quànne stéje lundáne, e sta cetáde pe tte jé cartulíne. Quànne te mànghe ‘u máre, ‘u sóle, e cìtte cìtte chiànge…làgreme amáre. So Tarandíne quànne nguarchedúne, téne besuègne e tu:…dìmme ce jé? ‘Na máne íje t’a dòche púre a te ttéje. So tarandíne quànne ve cercànne ‘a bìrra Ràffe púre…‘ngáp’o mùnne. O mègghie quànne siènde stu diàlette, te fièrme e ddíce: Nahhhh! Si Tarandíne? “So Tarandíne síne!” - E a qquá ce ffáce? “Cé fàzze fràte míje? Fatíe e fatíe!” Da quànda tíembe ggiá ca ste lundáne? “Háve ‘na víte o fráte…ce mattáne!” Peró si Tarandíne púre quànne mànge E quèdda càrte ‘ndèrre po rumáne; o quànne díce a mméje…ce me ne fùtte! Si Tarandíne quànne spàcche e mmànge, e quànne tùtte quànde tu canùsce. Ma Tarandíne si…(ce brùtta sòrte); ce díce: Ué cumbà! U se’ ci ha muèrte? “Nah! Ce peccate…e di’ accòme ha státe?” E cume móre ormaje cci víve a qquà? “Jé vvére si …de quìdde màle a ddà!”
Aldo Salamino
|
Ultimo aggiornamento ( domenica 06 dicembre 2009 )
|